Domowa opieka paliatywna

jest przeznaczona w 90 % dla pacjentów w terminalnym okresie choroby nowotworowej przebywających w swoich domach.

Celem opieki jest poprawa jakości życia chorych i ich rodzin w ostatnim okresie choroby.

Zadania domowej opieki paliatywnej:

• zwalczanie bólu,
• leczenie objawowe innych dolegliwości somatycznych,
• pielęgnacja,
• łagodzenie cierpień duchowych i psychicznych,
• pomoc w rozwiązywaniu problemów społecznych,
• wspieranie rodzin w okresie osierocenia i choroby,
• edukacja zdrowotna osób objętych opieką, członków ich rodzin.

Promień działania zespołu sięga średnio 30 km. Średni czas opieki nad dorosłym wynosi 90 dni.

Warunkiem przyjęcia do domowej opieki paliatywnej jest zgoda chorego i skierowanie (zał. nr 1), udokumentowane zakończone leczenie przyczynowe.

Rejestracja telefoniczna w godz. 8-10 podczas której ustalany jest termin wizyty u chorego.

Domowa opieka paliatywna nad dziećmi

Przeznaczona jest dla dzieci z chorobą nowotworową (60 %) i innymi chorobami (średnio 40 %), które nie mają nadziei na wyleczenie, takimi jak:

• choroby spowodowane czynnikiem zakaźnymi i ich następstwa,
• uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego spowodowane niedotlenieniem, krwotokami, zakrzepicą żylną, urazami, zatruciem,
• choroby metaboliczne,
• choroby zwyrodnieniowe układu nerwowego oraz demilizacyjne,
• genetycznie uwarunkowane choroby nerwowo-mięśniowe,
• choroby uwarunkowane genetycznie o postępującym charakterze przebiegające z wydatnym skróceniem okresu przeżycia,
• aberracje chromosomowe,
• zespoły ciężkich wad wrodzonych,
• nabyte zespoły przebiegające z krańcową niewydolnością wielonarządową,
• schorzenia o różnej etiologii.

Kryteria przyjęcia dziecka:

1. choroba nieuleczalna, charakter postępujący, faza terminalna,
2. wiek poniżej 18 lat,
3. mieszka w rejonie dojazdu samochodem ok. 30 km,
4. ma przynajmniej jednego stałego opiekuna, który może sprawować całodobową opiekę,
5. nie planuje się leczenia przedłużającego życie (chemioterapii, intensywnej terapii),
6. skierowanie od lekarza rodzinnego lub specjalisty leczącego dziecko (zał. nr1),
7. zgoda rodziców na objęcie dziecka opieką (zał. nr1).

Rejestracja telefoniczna, podczas której określany jest termin wizyty u dziecka codziennie w godz. 8-10.

Domowa opieka nad pacjentami wentylowanymi mechanicznie

Domowa opieka nad pacjentami wentylowanymi mechanicznie jest to opieka nad obłożnie chorymi z niewydolnością oddechową, wymagającymi stosowania inwazyjnej bądź nieinwazyjnej ciągłej lub okresowej terapii oddechowej przy pomocy respiratora, niewymagających hospitalizacji w oddziałach intensywnej terapii lub pobytu w zakładach opieki całodobowej, jednak wymagających stałego specjalistycznego nadzoru lekarza, profesjonalnej pielęgnacji i rehabilitacji, którzy wyrażą świadomą zgodę na ten typ leczenia - a w przypadku dzieci - zgodę opiekunów prawnych.

Domową opieka nad pacjentami wentylowanymi mechanicznie mogą być objęci chorzy, którzy mają zapewnione odpowiednie warunki domowe i przeszkoloną rodzinę w zakresie aparatury medycznej i udzielania pierwszej pomocy, aby mogło być zapewnione bezpieczeństwo pacjenta podczas stosowania terapii.

Świadczeniami, wymagającymi stosowania ciągłej lub okresowej terapii oddechowej przy pomocy respiratora, w warunkach domowych mogą być objęci pacjenci:

• z udokumentowanym zakończonym leczeniem przyczynowym,
• w pełni zdiagnozowani (wykonane wszelkie niezbędne badania diagnostyczne, uzasadniające rozpoznanie i potwierdzające niemożność stosowania innej formy terapii niż wentylacja ciągła).

Żywienie dojelitowe w warunkach domowych - (świadczenia odrebnie kontraktowane)

Leczenie żywieniowe (żywienie kliniczne): Postępowanie lekarskie obejmuj±ce ocenę stanu odżywienia, ocenę zapotrzebowania na substancje odżywcze, zlecanie i podawanie odpowiednich dawek energii, białka, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody w postaci zwykłych produktów odżywczych, płynnych diet doustnych lub sztucznego odżywiania, monitorowanie stanu klinicznego i zapewnienie optymalnego wykorzystania wybranej drogi karmienia.

Żywienie dojelitowe w warunkach domowych podawanie białka lub źródeł białka, tłuszczów, węglowodanów, elektrolitów, witamin, pierwiastków śladowych i wody,  przy użyciu diet innych niż naturalne w sposób inny niż doustnie (przetoka odżywcza zgłębnik wprowadzony do żołądka, dwunastnicy lub jelita cienkiego) wykonywane w domu chorego wraz z kompleksową opieką nad chorym wynikającą z choroby podstawowej i prowadzonego leczenia, obejmującą:

Żywienie dojelitowe w warunkach domowych jest wskazane u chorych nie wymagających hospitalizacji, a u których niemożliwe jest wystarczające karmienie drogą naturalną, możliwe jest natomiast odżywianie drogą przewodu pokarmowego pod warunkiem uzyskania dostępu do jego sprawnie działających odcinków i zastosowania odpowiedniej mieszaniny odżywczej (najczęściej zaburzenia połykania, niedrożność lub przetoka w górnym odcinku przewodu pokarmowego, wyniszczenie).

Kwalifikacja do leczenia żywieniowego w warunkach domowych odbywa się w szpitalu.

Rozpoczęcie i prowadzenie  leczenia żywieniowego w warunkach domowych wymaga:

• stwierdzenia, że chorego nie można skutecznie odżywiać doustnie,
• poziomu intelektualnego chorego lub opiekuna umożliwiającego przeszkolenie w zakresie zasad leczenia,
• przeszkolenia chorego lub opiekuna w zakresie zasad leczenia,
• dobrania odpowiedniego programu leczenia zapewniającego stabilny stan metaboliczny chorego,
• przewodu pokarmowego sprawnego na tyle, że możliwe jest podanie co najmniej  1000 kcal drogą przewodu pokarmowego,
• zapewnienia transportu do wykonania badań kontrolnych i z powrotem – ze wskazań medycznych,
• zapewnienia wizyt domowych lekarza/pielęgniarki – w przypadku wskazań.

Celem objęcia wyżej wymienionymi świadczeniami wymagane jest skierowanie ze szpitala.